Definify.com
Definition 2024
ëmdoen
ëmdoen
Luxembourgish
Verb
ëmdoen (third-person singular present deet ëm, preterite doung ëm, past participle ëmgedoen or ëmgedunn, past subjunctive déing ëm or deit ëm, auxiliary verb hunn)
- to change clothes, to get changed
Conjugation
| Irregular with past tense, separable | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ëmdoen | |||
| participle | ëmgedoen | |||
| auxiliary | hunn | |||
| present indicative |
past indicative |
conditional | imperative | |
| 1st singular | doen ëm | doung ëm | déing ëm | — |
| 2nd singular | dees ëm | doungs ëm | déings ëm | do ëm |
| 3rd singular | deet ëm | doung ëm | déing ëm | — |
| 1st plural | doen ëm | doungen ëm | déingen ëm | — |
| 2nd plural | dot ëm | doungt ëm | déingt ëm | dot ëm |
| 3rd plural | doen ëm | doungen ëm | déingen ëm | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||||