Definify.com
Definition 2024
ënnerbréngen
ënnerbréngen
Luxembourgish
Verb
ënnerbréngen (third-person singular present bréngt ënner, preterite bruecht ënner, past participle ënnerbruecht or ënnerbruet, past subjunctive bréicht ënner, auxiliary verb hunn)
- to accommodate
Conjugation
| Irregular with past tense, separable | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ënnerbréngen | |||
| participle | ënnerbruecht | |||
| auxiliary | hunn | |||
| present indicative |
past indicative |
conditional | imperative | |
| 1st singular | bréngen ënner | bruecht ënner | bréicht ënner | — |
| 2nd singular | bréngs ënner | bruechts ënner | bréichts ënner | bréng ënner |
| 3rd singular | bréngt ënner | bruecht ënner | bréicht ënner | — |
| 1st plural | bréngen ënner | bruechten ënner | bréichten ënner | — |
| 2nd plural | bréngt ënner | bruecht ënner | bréicht ënner | bréngt ënner |
| 3rd plural | bréngen ënner | bruechten ënner | bréichten ënner | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||||