Definify.com
Definition 2024
öv
öv
Hungarian
Noun
öv (plural övek)
Declension
| Inflection (stem in -e-, front rounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | öv | övek |
| accusative | övet | öveket |
| dative | övnek | öveknek |
| instrumental | övvel | övekkel |
| causal-final | övért | övekért |
| translative | övvé | övekké |
| terminative | övig | övekig |
| essive-formal | övként | övekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | övben | övekben |
| superessive | övön | öveken |
| adessive | övnél | öveknél |
| illative | övbe | övekbe |
| sublative | övre | övekre |
| allative | övhöz | övekhez |
| elative | övből | övekből |
| delative | övről | övekről |
| ablative | övtől | övektől |
| Possessive forms of öv | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | övem | öveim |
| 2nd person sing. | öved | öveid |
| 3rd person sing. | öve | övei |
| 1st person plural | övünk | öveink |
| 2nd person plural | övetek | öveitek |
| 3rd person plural | övük | öveik |
Derived terms
Lombard
Etymology
From Latin ōvum, from Proto-Indo-European *h₂ōwyóm.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈø.øf/
Noun
öv m (invariable)
Romansch
Alternative forms
Etymology
From Latin ōvum, from Proto-Indo-European *h₂ōwyóm.
Noun
öv m (plural övs)