Definify.com
Definition 2025
øra
øra
Old Swedish
Etymology
From Old Norse eyra, from Proto-Germanic *ausô.
Noun
ø̄ra n
Declension
Declension of ø̄ra (an-stem)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | ø̄ra | ø̄rat | ø̄run, -on | ø̄runin, -onen |
| accusative | ø̄ra | ø̄rat | ø̄run, -on | ø̄runin, -onen |
| dative | ø̄ra | ø̄rano | ø̄rum, -om | ø̄rumin, -omen |
| genitive | ø̄ra | ø̄rans | ø̄rna | ø̄rnanna |
Descendants
- Swedish: öra