Definify.com

Definition 2024

şaşmak

şaşmak

Turkish

Verb

şaşmak ‎(third-person singular simple present şaşar)

  1. (intransitive) to be amazed at, be astonished at
  2. (intransitive, with ablative case) to depart from (a way of behavior)
  3. (intransitive) to make a mistake, be mistaken
  4. (transitive) (for a missile, a blow) to miss (its object)
  5. (transitive) to lose (one's way), to forget (what day it is)
  6. (intransitive) (for something) not to take place at its usual time

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple şaşar mıyım? şaşar mısın? şaşar mı? şaşar mıyız? şaşar mısınız? şaşarlar mı?
present continuous şaşıyor muyum? şaşıyor musun? şaşıyor mu? şaşıyor muyuz? şaşıyor musunuz? şaşıyorlar mı?
past definite şaştım mı? şaştın mı? şaştı mı? şaştık mı? şaştınız mı? şaştılar mı?
past continuous şaşıyor muydum? şaşıyor muydun? şaşıyor muydu? şaşıyor muyduk? şaşıyor muydunuz? şaşıyorlar mıydı?
future simple şaşacak mıyım? şaşacak mısın? şaşacak mı? şaşacak mıyız? şaşacak mısınız? şaşacaklar mı?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple şaşmam şaşmazsın şaşmaz şaşmayız şaşmazsınız şaşmazlar
present continuous şaşmıyorum şaşmıyorsun şaşmıyor şaşmıyoruz şaşmıyorsunuz şaşmıyorlar
past definite şaşmadım şaşmadın şaşmadı şaşmadık şaşmadınız şaşmadılar
past continuous şaşmıyordum şaşmıyordun şaşmıyordu şaşmıyorduk şaşmıyordunuz şaşmıyordular
future simple şaşmayacağım şaşmayacaksın şaşmayacak şaşmayacağız şaşmayacaksınız şaşmayacaklar

Derived terms

Related terms

  • şaşı

References

  1. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*si̯ṓĺe”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  2. ↑ Nişanyan, Sevan (2015-06-10), “şaş-”, in Nişanyan Sözlük

Etymology

From Ottoman Turkish شاشمق ‎(şaşmak, “to miss one's way, to be surprised, be completely wildered”), from Proto-Turkic *siāĺ-, which, according to the controversial Altaic hypothesis, is possibly derived from Proto-Altaic *si̯ṓĺe ‎(“to mock, slander”).[1] With rarely seen /s/- to /ş/- assimilation due to final /ş/. Compare similar examples such as: şişmek, şiş.

Cognate with Karakhanid [script needed] ‎(saş, “wild, nervous, confused, puzzled”),[2]Azeri çaşmaq ‎(“to make mistakes, be confused”), Turkic Khalaj [script needed] ‎(šašqa-, “to slander”), Turkmen çaşmak ‎(“to faint, to be lost”).

Similar Results