Ancient Greek

Noun

Σώκρατες • ‎(Sṓkrates) m

1. vocative singular of Σωκράτης ‎(Sōkrátēs)
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedrus 227.a

     Σωκράτης: ὦ φίλε Φαῖδρε, ποῖ δὴ καὶ πόθεν;
     Φαῖδρος: παρὰ Λυσίου, ὦ Σώκρατες, τοῦ Κεφάλου, πορεύομαι δὲ πρὸς περίπατον ἔξω τείχους

     Socrates: Dear Phaedrus, where to and where from?
     Phaedrus: From Lysias son of Cephalus, Socrates, and I'm going to the path outside the wall