Definify.com

Definition 2025

δέρω

Ancient Greek

Alternative forms

δείρω ‎(deírō)

Verb

δέρω • ‎(dérō)

I skin, flay

Inflection

Present: δέρω, δέρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δέρω	δέρεις	δέρει	δέρετον	δέρετον	δέρομεν	δέρετε	δέρουσῐ(ν)
	subjunctive	δέρω	δέρῃς	δέρῃ	δέρητον	δέρητον	δέρωμεν	δέρητε	δέρωσῐ(ν)
	optative	δέροιμῐ	δέροις	δέροι	δέροιτον	δέροίτην	δέροιμεν	δέροιτε	δέροιεν
	imperative		δέρε	δέρέτω	δέρετον	δέρέτων		δέρετε	δέρόντων
middle/ passive	indicative	δέρομαι	δέρῃ, δέρει	δέρεται	δέρεσθον	δέρεσθον	δέρόμεθᾰ	δέρεσθε	δέρονται
	subjunctive	δέρωμαι	δέρῃ	δέρηται	δέρησθον	δέρησθον	δέρώμεθᾰ	δέρησθε	δέρωνται
	optative	δέροίμην	δέροιο	δέροιτο	δέροισθον	δέροίσθην	δέροίμεθᾰ	δέροισθε	δέροιντο
	imperative		δέρου	δέρέσθω	δέρεσθον	δέρέσθων		δέρεσθε	δέρέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δέρειν				δέρεσθαι
participle	m	δέρων				δέρόμενος
	f	δέρουσᾰ				δέρομένη
	n	δέρον				δέρόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔδειρον, ἔδειρόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔδειρον	ἔδειρες	ἔδειρε(ν)	ἔδειρετον	ἔδειρέτην	ἔδειρομεν	ἔδειρετε	ἔδειρον
middle/ passive	indicative	ἔδειρόμην	ἔδειρου	ἔδειρετο	ἔδειρεσθον	ἔδειρέσθην	ἔδειρόμεθᾰ	ἔδειρεσθε	ἔδειροντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: δερέω, δερέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δερέω	δερέεις	δερέει	δερέετον	δερέετον	δερέομεν	δερέετε	δερέουσῐ(ν)
active	optative	δερέοιμῐ	δερέοις	δερέοι	δερέοιτον	δερεοίτην	δερέοιμεν	δερέοιτε	δερέοιεν
middle	indicative	δερέομαι	δερέῃ, δερέει	δερέεται	δερέεσθον	δερέεσθον	δερεόμεθᾰ	δερέεσθε	δερέονται
middle	optative	δερεοίμην	δερέοιο	δερέοιτο	δερέοισθον	δερεοίσθην	δερεοίμεθᾰ	δερέοισθε	δερέοιντο
		active			middle
infinitive		δερέειν			δερέεσθαι
participle	m	δερέων			δερεόμενος
	f	δερέουσᾰ			δερεομένη
	n	δερέον			δερεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: δερῶ, δεροῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δερῶ	δερεῖς	δερεῖ	δερεῖτον	δερεῖτον	δεροῦμεν	δερεῖτε	δεροῦσῐ(ν)
active	optative	δεροίην, δεροῖμῐ	δεροίης, δεροῖς	δεροίη, δεροῖ	δεροῖτον, δεροίητον	δεροίτην, δεροιήτην	δεροῖμεν, δεροίημεν	δεροῖτε, δεροίητε	δεροῖεν, δεροίησᾰν
middle	indicative	δεροῦμαι	δερῇ	δερεῖται	δερεῖσθον	δερεῖσθον	δερούμεθᾰ	δερεῖσθε	δεροῦνται
middle	optative	δεροίμην	δεροῖο	δεροῖτο	δεροῖσθον	δεροίσθην	δεροίμεθᾰ	δεροῖσθε	δεροῖντο
		active			middle
infinitive		δερεῖν			δερεῖσθαι
participle	m	δερῶν			δερούμενος
	f	δεροῦσᾰ			δερουμένη
	n	δεροῦν			δερούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔδειρᾰ, ἔδειρᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔδειρᾰ	ἔδειρᾰς	ἔδειρε(ν)	ἔδειρᾰτον	ἔδειρᾰ́την	ἔδειρᾰμεν	ἔδειρᾰτε	ἔδειρᾰν
	subjunctive	δέδαρω	δέδαρῃς	δέδαρῃ	δέδαρητον	δέδαρητον	δέδαρωμεν	δέδαρητε	δέδαρωσῐ(ν)
	optative	δέδαραιμῐ	δέδαρειᾰς, δέδαραις	δέδαρειε(ν), δέδαραι	δέδαραιτον	δέδαραίτην	δέδαραιμεν	δέδαραιτε	δέδαρειᾰν, δέδαραιεν
	imperative		δέδαρον	δέδαρᾰ́τω	δέδαρᾰτον	δέδαρᾰ́των		δέδαρᾰτε	δέδαρᾰ́ντων
middle	indicative	ἔδειρᾰ́μην	ἔδειρω	ἔδειρᾰτο	ἔδειρᾰσθον	ἔδειρᾰ́σθην	ἔδειρᾰ́μεθᾰ	ἔδειρᾰσθε	ἔδειρᾰντο
	subjunctive	δέδαρωμαι	δέδαρῃ	δέδαρηται	δέδαρησθον	δέδαρησθον	δέδαρώμεθᾰ	δέδαρησθε	δέδαρωνται
	optative	δέδαραίμην	δέδαραιο	δέδαραιτο	δέδαραισθον	δέδαραίσθην	δέδαραίμεθᾰ	δέδαραισθε	δέδαραιντο
	imperative		δέδαραι	δέδαρᾰ́σθω	δέδαρᾰσθον	δέδαρᾰ́σθων		δέδαρᾰσθε	δέδαρᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		δέδαραι			δέδαρᾰσθαι
participle	m	δέδαρᾱς			δέδαρᾰ́μενος
	f	δέδαρᾱσᾰ			δέδαρᾰμένη
	n	δέδαρᾰν			δέδαρᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: δέδαρκᾰ, δέδαρμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δέδαρκᾰ	δέδαρκᾰς	δέδαρκε(ν)	δέδαρκᾰτον	δέδαρκᾰτον	δέδαρκᾰμεν	δέδαρκᾰτε	δέδαρκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	δέδαρκω	δέδαρκῃς	δέδαρκῃ	δέδαρκητον	δέδαρκητον	δέδαρκωμεν	δέδαρκητε	δέδαρκωσῐ(ν)
	optative	δέδαρκοιμῐ, δέδαρκοίην	δέδαρκοις, δέδαρκοίης	δέδαρκοι, δέδαρκοίη	δέδαρκοιτον	δέδαρκοίτην	δέδαρκοιμεν	δέδαρκοιτε	δέδαρκοιεν
	imperative		δέδαρκε	δέδαρκέτω	δέδαρκετον	δέδαρκέτων		δέδαρκετε	δέδαρκόντων
middle/ passive	indicative	δέδαρμαι	δέδαρσαι	δέδαρται	δέδαρθον	δέδαρθον	δέδαρμεθᾰ	δέδαρθε	δέδαρᾰται
	subjunctive	δέδαρμένος ὦ	δέδαρμένος ᾖς	δέδαρμένος ᾖ	δέδαρμένω ἦτον	δέδαρμένω ἦτον	δέδαρμένοι ὦμεν	δέδαρμένοι ἦτε	δέδαρμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	δέδαρμένος εἴην	δέδαρμένος εἴης	δέδαρμένος εἴη	δέδαρμένοι εἴητον/εἶτον	δέδαρμένω εἰήτην/εἴτην	δέδαρμένοι εἴημεν/εἶμεν	δέδαρμένοι εἴητε/εἶτε	δέδαρμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		δέδαρσο	δέδαρθω	δέδαρθον	δέδαρθων		δέδαρθε	δέδαρθων
		active				middle/passive
infinitive		δέδαρκέναι				δέδαρθαι
participle	m	δέδαρκώς				δέδαρμένος
	f	δέδαρκυῖᾰ				δέδαρμένη
	n	δέδαρκός				δέδαρμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐδέδαρκειν, ἐδέδαρμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδέδαρκειν, ἐδέδαρκη	ἐδέδαρκεις, ἐδέδαρκης	ἐδέδαρκει(ν)	ἐδέδαρκετον	ἐδέδαρκέτην	ἐδέδαρκεμεν	ἐδέδαρκετε	ἐδέδαρκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐδέδαρμην	ἐδέδαρσο	ἐδέδαρτο	ἐδέδαρθον	ἐδέδαρθην	ἐδέδαρμεθᾰ	ἐδέδαρθε	ἐδέδαρᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἄδαρτος ‎(ádartos)
δέρμα ‎(dérma)

References

δέρω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
δέρω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
δέρω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«δέρω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
«δέρω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
“G1194”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
derma in The Century Dictionary, The Century Co., New York, 1911

Etymology

From Proto-Indo-European *der- ‎(“to tear, tear apart”). Cognate with English tear, Scots tere, teir, tair ‎(“to rend, lacerate, wound, rip, tear out”), Dutch teren ‎(“to eliminate, efface, live, survive by consumption”), German zehren ‎(“to consume, misuse”), German zerren ‎(“to tug, rip, tear”), Danish tære ‎(“to consume”), Swedish tära ‎(“to fret, consume, deplete, use up”), Icelandic tæra ‎(“to clear, corrode”).

Pronunciation

5th BC Attic: IPA: /dé.rɔː/
1st BC Egyptian: IPA: /ˈdɛ.ro/
4th AD Koine: IPA: /ˈðe.ro/
10th AD Byzantine: IPA: /ˈðe.ro/
15th AD Constantinopolitan: IPA: /ˈðe.ro/

Definify.com

Definition 2025

δέρω

δέρω

Ancient Greek

Alternative forms

Verb

Inflection

Derived terms

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results