Definify.com
Definition 2024
διοίκησις
διοίκησις
Ancient Greek
Noun
διοίκησις • (dioíkēsis) f (genitive διοικήσεως); third declension
- housekeeping, control, government, administration
- one of the lesser Roman provinces
- (as an Ecclesiastical division) a bishop's jurisdiction, diocese
Inflection
Third declension of διοίκησῐς, διοικήσεως
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | διοίκησῐς | διοικήσει | διοικήσεις |
| Genitive | διοικήσεως | διοικησέοιν | διοικήσεων |
| Dative | διοικήσει | διοικησέοιν | διοικήσεσῐ(ν) |
| Accusative | διοίκησῐν | διοικήσει | διοικήσεις |
| Vocative | διοίκησῐ | διοικήσει | διοικήσεις |
Third declension of διοίκησῐς, διοικήσιος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | διοίκησῐς | διοικήσιε | διοικήσιες |
| Genitive | διοικήσιος | διοικησίοιν | διοικησίων |
| Dative | διοικήσῑ, διοικήσει | διοικησίοιν | διοικήσῐσῐ(ν), διοικησίεσῐ(ν), διοικήσεσῐ(ν) |
| Accusative | διοίκησῐν | διοικήσιε | διοικήσῑς, διοικήσιᾰς |
| Vocative | διοίκησῐ | διοικήσιε | διοικήσιες |
Descendants
References
- διοίκησις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- διοίκησις in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «διοίκησις» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «διοίκησις» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- administration idem, page 12.
- conduct idem, page 157.
- direction idem, page 226.
- finance idem, page 320.
- management idem, page 511.
- regulation idem, page 688.