Definify.com
Definition 2024
διχότομος
διχότομος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /ðixótomos/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /ðixótomos/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ðixótomos/
Adjective
διχότομος • (dikhótomos) m, f (neuter διχότομον); second declension
- cut in half, equally divided
Inflection
Second declension of διχότομος, διχότομον
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||
| Nominative | διχότομος | διχότομον | διχοτόμω | διχοτόμω | διχότομοι | διχότομα | ||||||
| Genitive | διχοτόμου | διχοτόμου | διχοτόμοιν | διχοτόμοιν | διχοτόμων | διχοτόμων | ||||||
| Dative | διχοτόμῳ | διχοτόμῳ | διχοτόμοιν | διχοτόμοιν | διχοτόμοις | διχοτόμοις | ||||||
| Accusative | διχότομον | διχότομον | διχοτόμω | διχοτόμω | διχοτόμους | διχότομα | ||||||
| Vocative | διχότομε | διχότομον | διχοτόμω | διχοτόμω | διχότομοι | διχότομα | ||||||