Definify.com
Definition 2024
θεόπνευστος
θεόπνευστος
Ancient Greek
Adjective
θεόπνευστος • (theópneustos) m, f (neuter θεόπνευστον); second declension
- inspired by God
- Pseudo-Phocylides 121
- New Testament, Second Epistle to Timothy 3.16
-
Inflection
Second declension of θεόπνευστος, θεόπνευστον
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||
| Nominative | θεόπνευστος | θεόπνευστον | θεοπνεύστω | θεοπνεύστω | θεόπνευστοι | θεόπνευστα | ||||||
| Genitive | θεοπνεύστου | θεοπνεύστου | θεοπνεύστοιν | θεοπνεύστοιν | θεοπνεύστων | θεοπνεύστων | ||||||
| Dative | θεοπνεύστῳ | θεοπνεύστῳ | θεοπνεύστοιν | θεοπνεύστοιν | θεοπνεύστοις | θεοπνεύστοις | ||||||
| Accusative | θεόπνευστον | θεόπνευστον | θεοπνεύστω | θεοπνεύστω | θεοπνεύστους | θεόπνευστα | ||||||
| Vocative | θεόπνευστε | θεόπνευστον | θεοπνεύστω | θεοπνεύστω | θεόπνευστοι | θεόπνευστα | ||||||
References
- θεόπνευστος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- θεόπνευστος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «θεόπνευστος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “G2315”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979