Definify.com
Definition 2024
μάρτυρ
μάρτυρ
Ancient Greek
Noun
μάρτυρ • (mártur) m
- Aeolian form of μάρτυς
Inflection
Third declension of μάρτῠρ, μάρτῠρος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ/ἡ μάρτῠρ | τὼ μάρτῠρε | οἱ/αἱ μάρτῠρες |
| Genitive | τοῦ/τῆς μάρτῠρος | τοῖν μαρτύροιν | τῶν μαρτύρων |
| Dative | τῷ/τῇ μάρτῠρῐ | τοῖν μαρτύροιν | τοῖς/ταῖς μάρτῠσῐ(ν) |
| Accusative | τὸν/τὴν μάρτῠρᾰ | τὼ μάρτῠρε | τοὺς/τὰς μάρτῠρᾰς |
| Vocative | μάρτῠρ | μάρτῠρε | μάρτῠρες |
References
- μάρτυρ in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «μάρτυρ» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette