Definify.com

Definition 2024

μέλω

Ancient Greek

Verb

μέλω • ‎(mélō)

(active and middle voice)
1. (with passive meaning) to be an object of care or interest [+dative = to someone]
2. (with active meaning) to care for, be interested in [+genitive = someone, something]
(impersonal, active) it [+genitive = something] is a matter of concern [+dative = to someone]

Conjugation

Present: μέλω, μέλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μέλω	μέλεις	μέλει	μέλετον	μέλετον	μέλομεν	μέλετε	μέλουσῐ(ν)
	subjunctive	μέλω	μέλῃς	μέλῃ	μέλητον	μέλητον	μέλωμεν	μέλητε	μέλωσῐ(ν)
	optative	μέλοιμῐ	μέλοις	μέλοι	μέλοιτον	μελοίτην	μέλοιμεν	μέλοιτε	μέλοιεν
	imperative		μέλε	μελέτω	μέλετον	μελέτων		μέλετε	μελόντων
middle/ passive	indicative	μέλομαι	μέλῃ, μέλει	μέλεται	μέλεσθον	μέλεσθον	μελόμεθᾰ	μέλεσθε	μέλονται
	subjunctive	μέλωμαι	μέλῃ	μέληται	μέλησθον	μέλησθον	μελώμεθᾰ	μέλησθε	μέλωνται
	optative	μελοίμην	μέλοιο	μέλοιτο	μέλοισθον	μελοίσθην	μελοίμεθᾰ	μέλοισθε	μέλοιντο
	imperative		μέλου	μελέσθω	μέλεσθον	μελέσθων		μέλεσθε	μελέσθων
		active				middle/passive
infinitive		μέλειν				μέλεσθαι
participle	m	μέλων				μελόμενος
	f	μέλουσᾰ				μελομένη
	n	μέλον				μελόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔμελον, ἐμελόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔμελον	ἔμελες	ἔμελε(ν)	ἐμέλετον	ἐμελέτην	ἐμέλομεν	ἐμέλετε	ἔμελον
middle/ passive	indicative	ἐμελόμην	ἐμέλου	ἐμέλετο	ἐμέλεσθον	ἐμελέσθην	ἐμελόμεθᾰ	ἐμέλεσθε	ἐμέλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: μέλον, μελόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μέλον	μέλες	μέλε(ν)	μέλετον	μελέτην	μέλομεν	μέλετε	μέλον
middle/ passive	indicative	μελόμην	μέλου	μέλετο	μέλεσθον	μελέσθην	μελόμεθᾰ	μέλεσθε	μέλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: μελήσω, μελήσομαι, μεληθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μελήσω	μελήσεις	μελήσει	μελήσετον	μελήσετον	μελήσομεν	μελήσετε	μελήσουσῐ(ν)
active	optative	μελήσοιμῐ	μελήσοις	μελήσοι	μελήσοιτον	μελησοίτην	μελήσοιμεν	μελήσοιτε	μελήσοιεν
middle	indicative	μελήσομαι	μελήσῃ, μελήσει	μελήσεται	μελήσεσθον	μελήσεσθον	μελησόμεθᾰ	μελήσεσθε	μελήσονται
middle	optative	μελησοίμην	μελήσοιο	μελήσοιτο	μελήσοισθον	μελησοίσθην	μελησοίμεθᾰ	μελήσοισθε	μελήσοιντο
passive	indicative	μεληθήσομαι	μεληθήσῃ	μεληθήσεται	μεληθήσεσθον	μεληθήσεσθον	μεληθησόμεθᾰ	μεληθήσεσθε	μεληθήσονται
passive	optative	μεληθησοίμην	μεληθήσοιο	μεληθήσοιτο	μεληθήσοισθον	μεληθησοίσθην	μεληθησοίμεθᾰ	μεληθήσοισθε	μεληθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		μελήσειν			μελήσεσθαι		μεληθήσεσθαι
participle	m	μελήσων			μελησόμενος		μεληθησόμενος
	f	μελήσουσᾰ			μελησομένη		μεληθησομένη
	n	μελῆσον			μελησόμενον		μεληθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐμέλησᾰ, ἐμελησᾰ́μην, ἐμελήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμέλησᾰ	ἐμέλησᾰς	ἐμέλησε(ν)	ἐμελήσᾰτον	ἐμελησᾰ́την	ἐμελήσᾰμεν	ἐμελήσᾰτε	ἐμέλησᾰν
	subjunctive	μελήσω	μελήσῃς	μελήσῃ	μελήσητον	μελήσητον	μελήσωμεν	μελήσητε	μελήσωσῐ(ν)
	optative	μελήσαιμῐ	μελήσειᾰς, μελήσαις	μελήσειε(ν), μελήσαι	μελήσαιτον	μελησαίτην	μελήσαιμεν	μελήσαιτε	μελήσειᾰν, μελήσαιεν
	imperative		μέλησον	μελησᾰ́τω	μελήσᾰτον	μελησᾰ́των		μελήσᾰτε	μελησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐμελησᾰ́μην	ἐμελήσω	ἐμελήσᾰτο	ἐμελήσᾰσθον	ἐμελησᾰ́σθην	ἐμελησᾰ́μεθᾰ	ἐμελήσᾰσθε	ἐμελήσᾰντο
	subjunctive	μελήσωμαι	μελήσῃ	μελήσηται	μελήσησθον	μελήσησθον	μελησώμεθᾰ	μελήσησθε	μελήσωνται
	optative	μελησαίμην	μελήσαιο	μελήσαιτο	μελήσαισθον	μελησαίσθην	μελησαίμεθᾰ	μελήσαισθε	μελήσαιντο
	imperative		μέλησαι	μελησᾰ́σθω	μελήσᾰσθον	μελησᾰ́σθων		μελήσᾰσθε	μελησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐμελήθην	ἐμελήθης	ἐμελήθη	ἐμελήθητον	ἐμεληθήτην	ἐμελήθημεν	ἐμελήθητε	ἐμελήθησᾰν
	subjunctive	μεληθῶ	μεληθῇς	μεληθῇ	μεληθῆτον	μεληθῆτον	μεληθῶμεν	μεληθῆτε	μεληθῶσῐ(ν)
	optative	μεληθείην	μεληθείης	μεληθείη	μεληθεῖτον, μεληθείητον	μεληθείτην, μεληθειήτην	μεληθεῖμεν, μεληθείημεν	μεληθεῖτε, μεληθείητε	μεληθεῖεν, μεληθείησᾰν
	imperative		μελήθητῐ	μεληθήτω	μελήθητον	μεληθήτων		μελήθητε	μεληθέντων
		active			middle		passive
infinitive		μελῆσαι			μελήσᾰσθαι		μεληθῆναι
participle	m	μελήσᾱς			μελησᾰ́μενος		μεληθείς
	f	μελήσᾱσᾰ			μελησᾰμένη		μεληθεῖσᾰ
	n	μελῆσᾰν			μελησᾰ́μενον		μεληθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: μεμέληκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μεμέληκᾰ	μεμέληκᾰς	μεμέληκε(ν)	μεμελήκᾰτον	μεμελήκᾰτον	μεμελήκᾰμεν	μεμελήκᾰτε	μεμελήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μεμελήκω	μεμελήκῃς	μεμελήκῃ	μεμελήκητον	μεμελήκητον	μεμελήκωμεν	μεμελήκητε	μεμελήκωσῐ(ν)
	optative	μεμελήκοιμῐ, μεμεληκοίην	μεμελήκοις, μεμεληκοίης	μεμελήκοι, μεμεληκοίη	μεμελήκοιτον	μεμεληκοίτην	μεμελήκοιμεν	μεμελήκοιτε	μεμελήκοιεν
	imperative		μεμέληκε	μεμεληκέτω	μεμελήκετον	μεμεληκέτων		μεμελήκετε	μεμεληκόντων
		active
infinitive		μεμεληκέναι
participle	m	μεμεληκώς
	f	μεμεληκυῖᾰ
	n	μεμεληκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: μέμηλᾰ (Epic, Lyric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μέμηλᾰ	μέμηλᾰς	μέμηλε(ν)	μεμήλᾰτον	μεμήλᾰτον	μεμήλᾰμεν	μεμήλᾰτε	μεμήλᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μεμήλω	μεμήλῃς	μεμήλῃ	μεμήλητον	μεμήλητον	μεμήλωμεν	μεμήλητε	μεμήλωσῐ(ν)
	optative	μεμήλοιμῐ, μεμηλοίην	μεμήλοις, μεμηλοίης	μεμήλοι, μεμηλοίη	μεμήλοιτον	μεμηλοίτην	μεμήλοιμεν	μεμήλοιτε	μεμήλοιεν
	imperative		μέμηλε	μεμηλέτω	μεμήλετον	μεμηλέτων		μεμήλετε	μεμηλόντων
		active
infinitive		μεμηλέναι
participle	m	μεμηλώς
	f	μεμηλυῖᾰ
	n	μεμηλός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: μέμβλεμαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	μέμβλεμαι	μέμβλεσαι	μέμβλεται	μέμβλεσθον	μέμβλεσθον	μεμβλέμεθᾰ	μέμβλεσθε	μέμβλενται
	subjunctive	μεμβλεμένος ὦ	μεμβλεμένος ᾖς	μεμβλεμένος ᾖ	μεμβλεμένω ἦτον	μεμβλεμένω ἦτον	μεμβλεμένοι ὦμεν	μεμβλεμένοι ἦτε	μεμβλεμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	μεμβλεμένος εἴην	μεμβλεμένος εἴης	μεμβλεμένος εἴη	μεμβλεμένοι εἴητον/εἶτον	μεμβλεμένω εἰήτην/εἴτην	μεμβλεμένοι εἴημεν/εἶμεν	μεμβλεμένοι εἴητε/εἶτε	μεμβλεμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		μέμβλεσο	μεμβλέσθω	μέμβλεσθον	μεμβλέσθων		μέμβλεσθε	μεμβλέσθων
						middle/passive
infinitive						μέμβλεσθαι
participle	m					μεμβλεμένος
	f					μεμβλεμένη
	n					μεμβλεμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: μεμβλέμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	μεμβλέμην	μέμβλεσο	μέμβλετο	μέμβλεσθον	μεμβλέσθην	μεμβλέμεθᾰ	μέμβλεσθε	μέμβλεντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: μεμελήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	μεμελήμην	μεμέλησο	μεμέλητο	μεμέλησθον	μεμελήσθην	μεμελήμεθᾰ	μεμέλησθε	μεμέληντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

μελεδαίνω ‎(meledaínō)
μελεδαντός ‎(meledantós)
μελεδώνη ‎(meledṓnē)
μελησίμβροτος ‎(melēsímbrotos)
μεμελημένως ‎(memelēménōs)
μεταμέλομαι ‎(metamélomai)

Related terms

μελέτη ‎(melétē)
μέλημα ‎(mélēma)
μελησμός ‎(melēsmós)
μελητέον ‎(melētéon)

References

μέλω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
μέλω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
μέλω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«μέλω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
«μέλω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
μέλω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter

Definify.com

Definition 2024

μέλω

μέλω

Ancient Greek

Verb

Conjugation

Derived terms

Related terms

References

Pronunciation

Similar Results