Definify.com
Definition 2024
μαρμάρεος
μαρμάρεος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /marmáreos/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /marmáreos/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /maɾmáɾeos/
Adjective
μαρμάρεος • (marmáreos) m (feminine μαρμαρέα, neuter μαρμάρεον); first/second declension
- flashing, sparkling, gleaming, glistening (especially of metal)
- made of marble
Inflection
First and second declension of μαρμάρεος, μαρμαρέᾱ, μαρμάρεον
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | μαρμάρεος | μαρμαρέᾱ | μαρμάρεον | μαρμαρέω | μαρμαρέα | μαρμαρέω | μαρμάρεοι | μαρμάρεαι | μαρμάρεα | |||
| Genitive | μαρμαρέου | μαρμαρέᾱς | μαρμαρέου | μαρμαρέοιν | μαρμαρέαιν | μαρμαρέοιν | μαρμαρέων | μαρμαρέων | μαρμαρέων | |||
| Dative | μαρμαρέῳ | μαρμαρέᾳ | μαρμαρέῳ | μαρμαρέοιν | μαρμαρέαιν | μαρμαρέοιν | μαρμαρέοις | μαρμαρέαις | μαρμαρέοις | |||
| Accusative | μαρμάρεον | μαρμαρέᾱν | μαρμάρεον | μαρμαρέω | μαρμαρέα | μαρμαρέω | μαρμαρέους | μαρμαρέας | μαρμάρεα | |||
| Vocative | μαρμάρεε | μαρμαρέᾱ | μαρμάρεον | μαρμαρέω | μαρμαρέα | μαρμαρέω | μαρμάρεοι | μαρμάρεαι | μαρμάρεα | |||
References
- μαρμάρεος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- μαρμάρεος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- μαρμάρεος in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «μαρμάρεος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «μαρμάρεος» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- dazzling idem, page 197.