Definify.com
Definition 2024
μηλοπέπων
μηλοπέπων
Ancient Greek
Noun
μηλοπέπων • (mēlopépōn) m (genitive μηλοπέπονος); third declension
- melon, Cucumis melo
- Mich., in PN 81.8
Inflection
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ μηλοπέπων | τὼ μηλοπέπονε | οἱ μηλοπέπονες | ||||||||||
Genitive | τοῦ μηλοπέπονος | τοῖν μηλοπεπόνοιν | τῶν μηλοπεπόνων | ||||||||||
Dative | τῷ μηλοπέπονῐ | τοῖν μηλοπεπόνοιν | τοῖς μηλοπέποσῐ | ||||||||||
Accusative | τὸν μηλοπέπονᾰ | τὼ μηλοπέπονε | τοὺς μηλοπέπονᾰς | ||||||||||
Vocative | μηλοπέπον | μηλοπέπονε | μηλοπέπονες | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. |
Descendants
- → Hebrew: מְלָפְפוֹן (m'laf'fón)
- → Latin: mēlopepō
References
- μηλοπέπων in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press