Ancient Greek

• (4th AD Koine) IPA^(key): /peripátu/

• (10th AD Byzantine) IPA^(key): /peripátu/

• (15th AD Constantinopolitan) IPA^(key): /peɾipátu/

Noun

περιπάτου • ‎(peripátou)

1. genitive singular of περίπατος ‎(perípatos)

Greek

Noun

περιπάτου • ‎(peripátou) m

1. Genitive singular form of περίπατος ‎(perípatos).