Definify.com
Definition 2024
σαρδάνιος
σαρδάνιος
Ancient Greek
Adjective
σαρδάνιος • (sardánios) m (feminine σαρδανία, neuter σαρδάνιον); first/second declension
Inflection
First and second declension of σαρδάνιος, σαρδανίᾱ, σαρδάνιον
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | σαρδάνιος | σαρδανίᾱ | σαρδάνιον | σαρδανίω | σαρδανία | σαρδανίω | σαρδάνιοι | σαρδάνιαι | σαρδάνια | |||
| Genitive | σαρδανίου | σαρδανίᾱς | σαρδανίου | σαρδανίοιν | σαρδανίαιν | σαρδανίοιν | σαρδανίων | σαρδανίων | σαρδανίων | |||
| Dative | σαρδανίῳ | σαρδανίᾳ | σαρδανίῳ | σαρδανίοιν | σαρδανίαιν | σαρδανίοιν | σαρδανίοις | σαρδανίαις | σαρδανίοις | |||
| Accusative | σαρδάνιον | σαρδανίᾱν | σαρδάνιον | σαρδανίω | σαρδανία | σαρδανίω | σαρδανίους | σαρδανίας | σαρδάνια | |||
| Vocative | σαρδάνιε | σαρδανίᾱ | σαρδάνιον | σαρδανίω | σαρδανία | σαρδανίω | σαρδάνιοι | σαρδάνιαι | σαρδάνια | |||
Descendants
- σαρδόνιος (sardónios)
References
- σαρδάνιος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «σαρδάνιος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «σαρδάνιος» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963