Definify.com
Definition 2024
σύλλυσις
σύλλυσις
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /sýl̚lysis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /sýl̚lysis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /sílisis/
Noun
σύλλυσις • (súllusis) f (genitive συλλύσεως); third declension
Inflection
Third declension of σύλλυσῐς, συλλύσεως
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | σύλλυσῐς | συλλύσει | συλλύσεις |
| Genitive | συλλύσεως | συλλυσέοιν | συλλύσεων |
| Dative | συλλύσει | συλλυσέοιν | συλλύσεσῐ(ν) |
| Accusative | σύλλυσῐν | συλλύσει | συλλύσεις |
| Vocative | σύλλυσῐ | συλλύσει | συλλύσεις |
Third declension of σύλλυσῐς, συλλύσιος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | σύλλυσῐς | συλλύσιε | συλλύσιες |
| Genitive | συλλύσιος | συλλυσίοιν | συλλυσίων |
| Dative | συλλύσῑ, συλλύσει | συλλυσίοιν | συλλύσῐσῐ(ν), συλλυσίεσῐ(ν), συλλύσεσῐ(ν) |
| Accusative | σύλλυσῐν | συλλύσιε | συλλύσῑς, συλλύσιᾰς |
| Vocative | σύλλυσῐ | συλλύσιε | συλλύσιες |
References
- σύλλυσις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «σύλλυσις» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette