Definify.com
Definition 2024
σύμφωνος
σύμφωνος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /sýmɸonos/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /sý̃fonos/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /sífonos/
Adjective
σύμφωνος • (súmphōnos) m, f (neuter σύμφωνον); second declension
- agreeing in sound, harmonious
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||
| Nominative | σύμφωνος | σύμφωνον | συμφώνω | συμφώνω | σύμφωνοι | σύμφωνα | ||||||
| Genitive | συμφώνου | συμφώνου | συμφώνοιν | συμφώνοιν | συμφώνων | συμφώνων | ||||||
| Dative | συμφώνῳ | συμφώνῳ | συμφώνοιν | συμφώνοιν | συμφώνοις | συμφώνοις | ||||||
| Accusative | σύμφωνον | σύμφωνον | συμφώνω | συμφώνω | συμφώνους | σύμφωνα | ||||||
| Vocative | σύμφωνε | σύμφωνον | συμφώνω | συμφώνω | σύμφωνοι | σύμφωνα | ||||||
References
- σύμφωνος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «σύμφωνος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “G4859”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- accordant idem, page 7.
- attuned idem, page 52.
- compatible idem, page 150.
- concordant idem, page 156.
- consistent idem, page 163.
- consonant with idem, page 164.
- correspondent idem, page 175.
- harmonious idem, page 386.
- harmony idem, page 386.