Definify.com
Definition 2024
φαινόμενος
φαινόμενος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /ɸenómenos/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /fenómenos/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /fenómenos/
Participle
φαινόμενος • (phainómenos)
- present middle/passive participle of φαίνω (phaínō)
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | φαινόμενος | φαινομένη | φαινόμενον | φαινομένω | φαινομένα | φαινομένω | φαινόμενοι | φαινόμεναι | φαινόμενα | |||
| Genitive | φαινομένου | φαινομένης | φαινομένου | φαινομένοιν | φαινομέναιν | φαινομένοιν | φαινομένων | φαινομένων | φαινομένων | |||
| Dative | φαινομένῳ | φαινομένῃ | φαινομένῳ | φαινομένοιν | φαινομέναιν | φαινομένοιν | φαινομένοις | φαινομέναις | φαινομένοις | |||
| Accusative | φαινόμενον | φαινομένην | φαινόμενον | φαινομένω | φαινομένα | φαινομένω | φαινομένους | φαινομένας | φαινόμενα | |||
| Vocative | φαινόμενε | φαινομένη | φαινόμενον | φαινομένω | φαινομένα | φαινομένω | φαινόμενοι | φαινόμεναι | φαινόμενα | |||