Definify.com
Definition 2024
φράτηρ
φράτηρ
Ancient Greek
Alternative forms
Noun
φρᾱ́τηρ • (phrā́tēr) m (genitive φράτερος); third declension
Inflection
Third declension of φράτηρ, φράτερος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | φράτηρ | φράτερε | φράτερες |
| Genitive | φράτερος | φρᾱτέροιν | φρᾱτέρων |
| Dative | φράτερῐ | φρᾱτέροιν | φράτερσῐ(ν) |
| Accusative | φράτερᾰ | φράτερε | φράτερᾰς |
| Vocative | φράτηρ | φράτερε | φράτερες |
References
- φράτηρ in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- φράτηρ in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «φράτηρ» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette