Definify.com
Definition 2024
φωνέω
φωνέω
Ancient Greek
Verb
φωνέω • (phōnéō)
- I produce a sound or tone
- (of men) I speak loud or clearly; I speak, give utterance
- I call by name, call
- I speak, tell of
Inflection
Present: φωνέω, φωνέομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | φωνέω | φωνέεις | φωνέει | φωνέετον | φωνέετον | φωνέομεν | φωνέετε | φωνέουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | φωνέω | φωνέῃς | φωνέῃ | φωνέητον | φωνέητον | φωνέωμεν | φωνέητε | φωνέωσῐ(ν) | |||||
optative | φωνέοιμῐ | φωνέοις | φωνέοι | φωνέοιτον | φωνεοίτην | φωνέοιμεν | φωνέοιτε | φωνέοιεν | |||||
imperative | φώνεε | φωνεέτω | φωνέετον | φωνεέτων | φωνέετε | φωνεόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | φωνέομαι | φωνέῃ, φωνέει |
φωνέεται | φωνέεσθον | φωνέεσθον | φωνεόμεθᾰ | φωνέεσθε | φωνέονται | ||||
subjunctive | φωνέωμαι | φωνέῃ | φωνέηται | φωνέησθον | φωνέησθον | φωνεώμεθᾰ | φωνέησθε | φωνέωνται | |||||
optative | φωνεοίμην | φωνέοιο | φωνέοιτο | φωνέοισθον | φωνεοίσθην | φωνεοίμεθᾰ | φωνέοισθε | φωνέοιντο | |||||
imperative | φωνέου | φωνεέσθω | φωνέεσθον | φωνεέσθων | φωνέεσθε | φωνεέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | φωνέειν | φωνέεσθαι | |||||||||||
participle | m | φωνέων | φωνεόμενος | ||||||||||
f | φωνέουσᾰ | φωνεομένη | |||||||||||
n | φωνέον | φωνεόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Present: φωνῶ, φωνοῦμαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | φωνῶ | φωνεῖς | φωνεῖ | φωνεῖτον | φωνεῖτον | φωνοῦμεν | φωνεῖτε | φωνοῦσῐ(ν) | ||||
subjunctive | φωνῶ | φωνῇς | φωνῇ | φωνῆτον | φωνῆτον | φωνῶμεν | φωνῆτε | φωνῶσῐ(ν) | |||||
optative | φωνοίην, φωνοῖμῐ |
φωνοίης, φωνοῖς |
φωνοίη, φωνοῖ |
φωνοῖτον, φωνοίητον |
φωνοίτην, φωνοιήτην |
φωνοῖμεν, φωνοίημεν |
φωνοῖτε, φωνοίητε |
φωνοῖεν, φωνοίησᾰν |
|||||
imperative | φώνει | φωνείτω | φωνεῖτον | φωνείτων | φωνεῖτε | φωνούντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | φωνοῦμαι | φωνεῖ, φωνῇ |
φωνεῖται | φωνεῖσθον | φωνεῖσθον | φωνούμεθᾰ | φωνεῖσθε | φωνοῦνται | ||||
subjunctive | φωνῶμαι | φωνῇ | φωνῆται | φωνῆσθον | φωνῆσθον | φωνώμεθᾰ | φωνῆσθε | φωνῶνται | |||||
optative | φωνοίμην | φωνοῖο | φωνοῖτο | φωνοῖσθον | φωνοίσθην | φωνοίμεθᾰ | φωνοῖσθε | φωνοῖντο | |||||
imperative | φωνοῦ | φωνείσθω | φωνεῖσθον | φωνείσθων | φωνεῖσθε | φωνείσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | φωνεῖν | φωνεῖσθαι | |||||||||||
participle | m | φωνῶν | φωνούμενος | ||||||||||
f | φωνοῦσᾰ | φωνουμένη | |||||||||||
n | φωνοῦν | φωνούμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐφώνεον, ἐφωνεόμην (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐφώνεον | ἐφώνεες | ἐφώνεε(ν) | ἐφωνέετον | ἐφωνεέτην | ἐφωνέομεν | ἐφωνέετε | ἐφώνεον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐφωνεόμην | ἐφωνέου | ἐφωνέετο | ἐφωνέεσθον | ἐφωνεέσθην | ἐφωνεόμεθᾰ | ἐφωνέεσθε | ἐφωνέοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐφώνουν, ἐφωνούμην (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐφώνουν | ἐφώνεις | ἐφώνει | ἐφωνεῖτον | ἐφωνείτην | ἐφωνοῦμεν | ἐφωνεῖτε | ἐφώνουν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐφωνούμην | ἐφωνοῦ | ἐφωνεῖτο | ἐφωνεῖσθον | ἐφωνείσθην | ἐφωνούμεθᾰ | ἐφωνεῖσθε | ἐφωνοῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: φωνήσω, φωνήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | φωνήσω | φωνήσεις | φωνήσει | φωνήσετον | φωνήσετον | φωνήσομεν | φωνήσετε | φωνήσουσῐ(ν) | ||||
optative | φωνήσοιμῐ | φωνήσοις | φωνήσοι | φωνήσοιτον | φωνησοίτην | φωνήσοιμεν | φωνήσοιτε | φωνήσοιεν | |||||
middle | indicative | φωνήσομαι | φωνήσῃ, φωνήσει |
φωνήσεται | φωνήσεσθον | φωνήσεσθον | φωνησόμεθᾰ | φωνήσεσθε | φωνήσονται | ||||
optative | φωνησοίμην | φωνήσοιο | φωνήσοιτο | φωνήσοισθον | φωνησοίσθην | φωνησοίμεθᾰ | φωνήσοισθε | φωνήσοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | φωνήσειν | φωνήσεσθαι | |||||||||||
participle | m | φωνήσων | φωνησόμενος | ||||||||||
f | φωνήσουσᾰ | φωνησομένη | |||||||||||
n | φωνῆσον | φωνησόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐφώνησᾰ, ἐφωνησᾰ́μην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐφώνησᾰ | ἐφώνησᾰς | ἐφώνησε(ν) | ἐφωνήσᾰτον | ἐφωνησᾰ́την | ἐφωνήσᾰμεν | ἐφωνήσᾰτε | ἐφώνησᾰν | ||||
subjunctive | φωνήσω | φωνήσῃς | φωνήσῃ | φωνήσητον | φωνήσητον | φωνήσωμεν | φωνήσητε | φωνήσωσῐ(ν) | |||||
optative | φωνήσαιμῐ | φωνήσειᾰς, φωνήσαις |
φωνήσειε(ν), φωνήσαι |
φωνήσαιτον | φωνησαίτην | φωνήσαιμεν | φωνήσαιτε | φωνήσειᾰν, φωνήσαιεν |
|||||
imperative | φώνησον | φωνησᾰ́τω | φωνήσᾰτον | φωνησᾰ́των | φωνήσᾰτε | φωνησᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐφωνησᾰ́μην | ἐφωνήσω | ἐφωνήσᾰτο | ἐφωνήσᾰσθον | ἐφωνησᾰ́σθην | ἐφωνησᾰ́μεθᾰ | ἐφωνήσᾰσθε | ἐφωνήσᾰντο | ||||
subjunctive | φωνήσωμαι | φωνήσῃ | φωνήσηται | φωνήσησθον | φωνήσησθον | φωνησώμεθᾰ | φωνήσησθε | φωνήσωνται | |||||
optative | φωνησαίμην | φωνήσαιο | φωνήσαιτο | φωνήσαισθον | φωνησαίσθην | φωνησαίμεθᾰ | φωνήσαισθε | φωνήσαιντο | |||||
imperative | φώνησαι | φωνησᾰ́σθω | φωνήσᾰσθον | φωνησᾰ́σθων | φωνήσᾰσθε | φωνησᾰ́σθων | |||||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | φωνῆσαι | φωνήσᾰσθαι | |||||||||||
participle | m | φωνήσᾱς | φωνησᾰ́μενος | ||||||||||
f | φωνήσᾱσᾰ | φωνησᾰμένη | |||||||||||
n | φωνῆσᾰν | φωνησᾰ́μενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
Derived terms
|
|
|
|
References
- φωνέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- φωνέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- φωνέω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «φωνέω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «φωνέω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- φωνέω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G5455”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979