Definify.com
Definition 2024
φωνίς
φωνίς
Ancient Greek
Noun
φωνίς • (phōnís) f (genitive φωνίδος); third declension
- diminutive of φωνή (phōnḗ)
Inflection
Third declension of φωνίς, φωνίδος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ φωνίς | τὼ φωνίδε | αἱ φωνίδες |
| Genitive | τῆς φωνίδος | τοῖν φωνίδοιν | τῶν φωνίδων |
| Dative | τῇ φωνίδῐ | τοῖν φωνίδοιν | ταῖς φωνίσῐ(ν) |
| Accusative | τὴν φωνίδᾰ | τὼ φωνίδε | τὰς φωνίδᾰς |
| Vocative | φωνί | φωνίδε | φωνίδες |
References
- φωνίς in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «φωνίς» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette