Definify.com
Definition 2024
ψυχικός
ψυχικός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /ɸsyxikós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /psyxikós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /psixikós/
Adjective
ψυχικός • (psukhikós) m (feminine ψυχική, neuter ψυχικόν); first/second declension
- of or relating to life or the soul
- concerned only with the life or animal qualities, as opposed with spiritual concerns
Inflection
First and second declension of ψυχικός, ψυχική, ψυχικόν
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | ψυχικός | ψυχική | ψυχικόν | ψυχικώ | ψυχικᾱ́ | ψυχικώ | ψυχικοί | ψυχικαί | ψυχικᾰ́ | |||
| Genitive | ψυχικοῦ | ψυχικῆς | ψυχικοῦ | ψυχικοῖν | ψυχικαῖν | ψυχικοῖν | ψυχικῶν | ψυχικῶν | ψυχικῶν | |||
| Dative | ψυχικῷ | ψυχικῇ | ψυχικῷ | ψυχικοῖν | ψυχικαῖν | ψυχικοῖν | ψυχικοῖς | ψυχικαῖς | ψυχικοῖς | |||
| Accusative | ψυχικόν | ψυχικήν | ψυχικόν | ψυχικώ | ψυχικᾱ́ | ψυχικώ | ψυχικούς | ψυχικᾱ́ς | ψυχικᾰ́ | |||
| Vocative | ψυχικέ | ψυχική | ψυχικόν | ψυχικώ | ψυχικᾱ́ | ψυχικώ | ψυχικοί | ψυχικαί | ψυχικᾰ́ | |||
Descendants
- French: psychique
References
- ψυχικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ψυχικός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ψυχικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “G5591”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- spiritual idem, page 802.