Definify.com

Definition 2024

абво́зіць • ‎(abvózicʹ) impf ‎(perfective абве́зці)

Conjugation of абвозіць

imperfective aspect
infinitive	абво́зіць (abvózicʹ)
adverbial	present tense	past tense
	абво́зячы (abvózjačy)	—
	present tense	future tense
1st singular (я ‎(ja))	абво́жу (abvóžu)	бу́ду абво́зіць (búdu abvózicʹ)
2nd singular (ты ‎(ty))	абво́зіш (abvóziš)	бу́дзеш абво́зіць (búdzješ abvózicʹ)
3rd singular (ён ‎(jón)/яна́ ‎(janá)/яно́ ‎(janó))	абво́зіць (abvózicʹ)	бу́дзе абво́зіць (búdzje abvózicʹ)
1st plural (мы ‎(my))	абво́зім (abvózim)	бу́дзем абво́зіць (búdzjem abvózicʹ)
2nd plural (вы ‎(vy))	абво́зіце (abvózicje)	бу́дзеце абво́зіць (búdzjecje abvózicʹ)
3rd plural (яны́ ‎(janý))	абво́зяць (abvózjacʹ)	бу́дуць абво́зіць (búducʹ abvózicʹ)
imperative	singular	plural
	абво́зь (abvózʹ)	абво́зьце (abvózʹcje)
past tense	singular	plural (мы ‎(my), вы ‎(vy), яны́ ‎(janý))
masculine (я ‎(ja), ты ‎(ty), ён ‎(jón))	абво́зі́ў (abvózíŭ)	абво́зі́лі (abvózíli)
feminine (я ‎(ja), ты ‎(ty), яна́ ‎(janá))	абво́зі́ла (abvózíla)
neuter (яно́ ‎(janó))	абво́зі́ла (abvózíla)