Definify.com
Definition 2024
губіць
губіць
Belarusian
Verb
губі́ць • (hubícʹ) (imperfective, perfective згубіць)
- to lose
Conjugation
Conjugation of губіць
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | губі́ць (hubícʹ) | |
| adverbial | present tense | past tense |
| гу́бячы (húbjačy) | — | |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я (ja)) | гублю́ (hubljú) | бу́ду губі́ць (búdu hubícʹ) |
| 2nd singular (ты (ty)) | гу́біш (húbiš) | бу́дзеш губі́ць (búdzješ hubícʹ) |
| 3rd singular (ён (jón)/яна́ (janá)/яно́ (janó)) | гу́біць (húbicʹ) | бу́дзе губі́ць (búdzje hubícʹ) |
| 1st plural (мы (my)) | гу́бім (húbim) | бу́дзем губі́ць (búdzjem hubícʹ) |
| 2nd plural (вы (vy)) | гу́біце (húbicje) | бу́дзеце губі́ць (búdzjecje hubícʹ) |
| 3rd plural (яны́ (janý)) | гу́бяць (húbjacʹ) | бу́дуць губі́ць (búducʹ hubícʹ) |
| imperative | singular | plural |
| губі́ (hubí) | губі́це (hubícje) | |
| past tense | singular | plural (мы (my), вы (vy), яны́ (janý)) |
| masculine (я (ja), ты (ty), ён (jón)) | губі́ў (hubíŭ) | губі́лі (hubíli) |
| feminine (я (ja), ты (ty), яна́ (janá)) | губі́ла (hubíla) | |
| neuter (яно́ (janó)) | губі́ла (hubíla) | |