Definify.com
Definition 2024
дига
дига
Macedonian
Verb
дига • (diga) impf
Conjugation
Conjugation of дига (imperfective, present in -а)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | дигал | — | adjectival partc. | диган |
| feminine | дигала | — | adverbial partc. | дигајќи |
| neuter | дигало | — | verbal noun | дигање |
| plural | дигале | — | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | дигам | дигав | — | — |
| 2nd singular | дигаш | дигаше | — | дигај |
| 3rd singular | дига | дигаше | — | — |
| 1st plural | дигаме | дигавме | — | — |
| 2nd plural | дигате | дигавте | — | дигајте |
| 3rd plural | дигаат | дигаа | — | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум дигал | present of сум + imperfect л-participle | ||
| pluperfect | бев дигал | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
| future | ќе дигам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе дигав | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум дигал | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би дигал | би + imperfect л-participle | ||