Definify.com
Definition 2025
измине
измине
Macedonian
Verb
измине • (izmine) pf
Conjugation
Conjugation of измине (perfective, present in -е)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | изминел | изминал | adjectival partc. | изминат |
| feminine | изминела | изминала | adverbial partc. | — |
| neuter | изминело | изминало | verbal noun | — |
| plural | изминеле | изминале | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | изминам | изминев | изминав | — |
| 2nd singular | изминеш | изминеше | измина | измини |
| 3rd singular | измине | изминеше | измина | — |
| 1st plural | изминеме | изминевме | изминавме | — |
| 2nd plural | изминете | изминевте | изминавте | изминете |
| 3rd plural | изминат | изминеа | изминаа | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум изминал | present of сум + aorist л-participle | ||
| pluperfect | бев изминал | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
| future | ќе изминам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе изминев | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум изминел | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би изминал | би + aorist л-participle | ||