Definify.com
Definition 2025
изрекавший
изрекавший
Russian
Participle
изрека́вший • (izrekávšij)
- past active imperfective participle of изрека́ть (izrekátʹ)
Declension
Declension of изрека́вший (no short forms)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | изрека́вший izrekávšij |
изрека́вшее izrekávšeje |
изрека́вшая izrekávšaja |
изрека́вшие izrekávšije |
|
| genitive | изрека́вшего izrekávševo |
изрека́вшей izrekávšej |
изрека́вших izrekávšix |
||
| dative | изрека́вшему izrekávšemu |
изрека́вшей izrekávšej |
изрека́вшим izrekávšim |
||
| accusative | animate | изрека́вшего izrekávševo |
изрека́вшее izrekávšeje |
изрека́вшую izrekávšuju |
изрека́вших izrekávšix |
| inanimate | изрека́вший izrekávšij |
изрека́вшие izrekávšije |
|||
| instrumental | изрека́вшим izrekávšim |
изрека́вшей, изрека́вшею izrekávšej, izrekávšeju |
изрека́вшими izrekávšimi |
||
| prepositional | изрека́вшем izrekávšem |
изрека́вшей izrekávšej |
изрека́вших izrekávšix |
||