Definify.com
Definition 2025
инквизитор
инквизитор
Russian
Noun
инквизи́тор • (inkvizítor) m anim (genitive инквизи́тора, nominative plural инквизи́торы, genitive plural инквизи́торов)
Declension
Declension of инквизи́тор (anim masc-form hard-stem accent-a) 
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | инквизи́тор inkvizítor | инквизи́торы inkvizítory | 
| genitive | инквизи́тора inkvizítora | инквизи́торов inkvizítorov | 
| dative | инквизи́тору inkvizítoru | инквизи́торам inkvizítoram | 
| accusative | инквизи́тора inkvizítora | инквизи́торов inkvizítorov | 
| instrumental | инквизи́тором inkvizítorom | инквизи́торами inkvizítorami | 
| prepositional | инквизи́торе inkvizítore | инквизи́торах inkvizítorax | 
Related terms
- инквизи́ция (inkvizícija)
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /inkʋǐziːtor/
- Hyphenation: ин‧кви‧зи‧то‧р
Noun
инквѝзӣтор m (Latin spelling inkvìzītor)
Declension
Declension of инквизитор
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | инквизитор | инквизитори | 
| genitive | инквизитора | инквизитора | 
| dative | инквизитору | инквизиторима | 
| accusative | инквизитора | инквизиторе | 
| vocative | инквизиторе | инквизитори | 
| locative | инквизитору | инквизиторима | 
| instrumental | инквизитором | инквизиторима |