Definify.com
Definition 2024
истреби
истреби
Macedonian
Verb
истреби • (istrebi) pf (imperfective истребува)
- (transitive) to exterminate
Conjugation
Conjugation of истреби (perfective, present in -и)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | истребел | истребил | adjectival partc. | истребен |
feminine | истребела | истребила | adverbial partc. | — |
neuter | истребело | истребило | verbal noun | — |
plural | истребеле | истребиле | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | истребам | истребев | истребив | — |
2nd singular | истребиш | истребеше | истреби | истреби |
3rd singular | истреби | истребеше | истреби | — |
1st plural | истребиме | истребевме | истребивме | — |
2nd plural | истребите | истребевте | истребивте | истребете |
3rd plural | истребат | истребеа | истребија | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум истребил | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев истребил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе истребам | ќе + present | ||
future in the past | ќе истребев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум истребел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би истребил | би + aorist л-participle |
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [ɪstrʲɪˈbʲi]
Verb
истреби́ • (istrebí)
- second-person singular imperative perfective of истреби́ть (istrebítʹ)