Definify.com
Definition 2025
каракал
каракал
Russian

Каракал
Etymology
From a Turkic language. First attested in 1788.
Pronunciation
- IPA(key): [kərɐˈkal]
Noun
карака́л • (karakál) m anim (genitive карака́ла, nominative plural карака́лы, genitive plural карака́лов)
Declension
Declension of карака́л (anim masc-form hard-stem accent-a)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | карака́л karakál |
карака́лы karakály |
| genitive | карака́ла karakála |
карака́лов karakálov |
| dative | карака́лу karakálu |
карака́лам karakálam |
| accusative | карака́ла karakála |
карака́лов karakálov |
| instrumental | карака́лом karakálom |
карака́лами karakálami |
| prepositional | карака́ле karakále |
карака́лах karakálax |
Synonyms
- степна́я рысь (stepnája rysʹ)