Definify.com
Definition 2024
кима
кима
Macedonian
Verb
кима • (kima) impf
- (intransitive) to nod
Conjugation
Conjugation of кима (imperfective, present in -а)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | кимал | — | adjectival partc. | — |
| feminine | кимала | — | adverbial partc. | кимајќи |
| neuter | кимало | — | verbal noun | кимање |
| plural | кимале | — | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | кимам | кимав | — | — |
| 2nd singular | кимаш | кимаше | — | кимај |
| 3rd singular | кима | кимаше | — | — |
| 1st plural | кимаме | кимавме | — | — |
| 2nd plural | кимате | кимавте | — | кимајте |
| 3rd plural | кимаат | кимаа | — | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум кимал | present of сум + imperfect л-participle | ||
| pluperfect | бев кимал | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
| future | ќе кимам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе кимав | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум кимал | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би кимал | би + imperfect л-participle | ||