Definify.com
Definition 2025
кликати
кликати
Ukrainian
Verb
кли́кати • (klýkaty) impf (perfective покли́кати)
- to call
Conjugation
Conjugation of кликати
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | кли́кати klýkaty |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | кли́каний klýkanyj impersonal: кли́кано klýkano |
| adverbial | кли́чучи klýčučy |
кли́кавши klýkavšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
кли́чу klýču |
бу́ду кли́кати, кли́катиму búdu klýkaty, klýkatymu |
| 2nd singular ти |
кли́чеш klýčeš |
бу́деш кли́кати, кли́катимеш búdeš klýkaty, klýkatymeš |
| 3rd singular він / вона / воно |
кли́че klýče |
бу́де кли́кати, кли́катиме búde klýkaty, klýkatyme |
| 1st plural ми |
кли́чемо, кли́чем klýčemo, klýčem |
бу́демо кли́кати, кли́катимемо búdemo klýkaty, klýkatymemo |
| 2nd plural ви |
кли́чете klýčete |
бу́дете кли́кати, кли́катимете búdete klýkaty, klýkatymete |
| 3rd plural вони |
кли́чуть klýčutʹ |
бу́дуть кли́кати, кли́катимуть búdutʹ klýkaty, klýkatymutʹ |
| imperative | singular | plural |
| first-person | — | кли́чмо klýčmo |
| second-person | клич klyč |
кли́чте klýčte |
| past tense | singular | plural ми / ви / вони |
| masculine я / ти / він |
кли́кав klýkav |
кли́кали klýkaly |
| feminine я / ти / вона |
кли́кала klýkala |
|
| neuter воно |
кли́кало klýkalo |
|