Definify.com
Definition 2024
куниця
куниця
Ukrainian
Noun
куни́ця • (kunýcja) f anim (genitive куни́ці, nominative plural куни́ці)
Declension
Declension of куни́ця
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | куни́ця kunýcja |
куни́ці kunýci |
| genitive | куни́ці kunýci |
куни́ць kunýcʹ |
| dative | куни́ці kunýci |
куни́цям kunýcjam |
| accusative | куни́цю kunýcju |
куни́ці, куни́ць kunýci, kunýcʹ |
| instrumental | куни́цею kunýceju |
куни́цями kunýcjamy |
| locative | куни́ці kunýci |
куни́цях kunýcjax |
| vocative | куни́це kunýce |
куни́ці kunýci |
References
- Bilodid I. K., editor (1970–1980), “куниця”, in Slovnyk ukrajinsʹkoji movy, Kiev: Naukova Dumka