Definify.com
Definition 2024
обезглавува
обезглавува
Macedonian
Verb
обезглавува • (obezglavuva) impf
- (transitive) to behead, decapitate
Conjugation
Conjugation of обезглавува (imperfective, present in -а)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | обезглавувал | — | adjectival partc. | обезглавуван |
| feminine | обезглавувала | — | adverbial partc. | обезглавувајќи |
| neuter | обезглавувало | — | verbal noun | обезглавување |
| plural | обезглавувале | — | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | обезглавувам | обезглавував | — | — |
| 2nd singular | обезглавуваш | обезглавуваше | — | обезглавувај |
| 3rd singular | обезглавува | обезглавуваше | — | — |
| 1st plural | обезглавуваме | обезглавувавме | — | — |
| 2nd plural | обезглавувате | обезглавувавте | — | обезглавувајте |
| 3rd plural | обезглавуваат | обезглавуваа | — | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум обезглавувал | present of сум + imperfect л-participle | ||
| pluperfect | бев обезглавувал | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
| future | ќе обезглавувам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе обезглавував | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум обезглавувал | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би обезглавувал | би + imperfect л-participle | ||