Definify.com
Definition 2024
одрече
одрече
Macedonian
Verb
одрече • (odreče) pf (imperfective одрекува)
Conjugation
Conjugation of одрече (perfective, present in -е)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | одречел | одрекoл | adjectival partc. | одречен |
feminine | одречела | одрекла | adverbial partc. | — |
neuter | одречело | одрекло | verbal noun | — |
plural | одречеле | одрекле | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | одречам | одречев | одреков | — |
2nd singular | одречеш | одречеше | одрече | одречи |
3rd singular | одрече | одречеше | одрече | — |
1st plural | одречеме | одречевме | одрековме | — |
2nd plural | одречете | одречевте | одрековте | одречете |
3rd plural | одречат | одречеа | одрекоа | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум одрекoл | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев одрекoл | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе одречам | ќе + present | ||
future in the past | ќе одречев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум одречел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би одрекoл | би + aorist л-participle |