Definify.com
Definition 2025
окончивший
окончивший
Russian
Participle
око́нчивший • (okónčivšij)
- past active perfective participle of око́нчить (okónčitʹ)
Declension
Declension of око́нчивший (no short forms)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | око́нчивший okónčivšij |
око́нчившее okónčivšeje |
око́нчившая okónčivšaja |
око́нчившие okónčivšije |
|
| genitive | око́нчившего okónčivševo |
око́нчившей okónčivšej |
око́нчивших okónčivšix |
||
| dative | око́нчившему okónčivšemu |
око́нчившей okónčivšej |
око́нчившим okónčivšim |
||
| accusative | animate | око́нчившего okónčivševo |
око́нчившее okónčivšeje |
око́нчившую okónčivšuju |
око́нчивших okónčivšix |
| inanimate | око́нчивший okónčivšij |
око́нчившие okónčivšije |
|||
| instrumental | око́нчившим okónčivšim |
око́нчившей, око́нчившею okónčivšej, okónčivšeju |
око́нчившими okónčivšimi |
||
| prepositional | око́нчившем okónčivšem |
око́нчившей okónčivšej |
око́нчивших okónčivšix |
||