Definify.com
Definition 2025
отстрелявший
отстрелявший
Russian
Participle
отстреля́вший • (otstreljávšij)
- past active perfective participle of отстреля́ть (otstreljátʹ)
Declension
Declension of отстреля́вший (no short forms)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | отстреля́вший otstreljávšij |
отстреля́вшее otstreljávšeje |
отстреля́вшая otstreljávšaja |
отстреля́вшие otstreljávšije |
|
| genitive | отстреля́вшего otstreljávševo |
отстреля́вшей otstreljávšej |
отстреля́вших otstreljávšix |
||
| dative | отстреля́вшему otstreljávšemu |
отстреля́вшей otstreljávšej |
отстреля́вшим otstreljávšim |
||
| accusative | animate | отстреля́вшего otstreljávševo |
отстреля́вшее otstreljávšeje |
отстреля́вшую otstreljávšuju |
отстреля́вших otstreljávšix |
| inanimate | отстреля́вший otstreljávšij |
отстреля́вшие otstreljávšije |
|||
| instrumental | отстреля́вшим otstreljávšim |
отстреля́вшей, отстреля́вшею otstreljávšej, otstreljávšeju |
отстреля́вшими otstreljávšimi |
||
| prepositional | отстреля́вшем otstreljávšem |
отстреля́вшей otstreljávšej |
отстреля́вших otstreljávšix |
||