Definify.com

Definition 2024

пагна́ць • ‎(pahnácʹ) pf ‎(imperfective гнаць or ганя́ць)

Conjugation of пагнаць

perfective aspect
infinitive	пагна́ць (pahnácʹ)
adverbial	present tense	past tense
	—	пагна́ўшы (pahnáŭšy)
	present tense	future tense
1st singular (я ‎(ja))	—	паганю́ (pahanjú)
2nd singular (ты ‎(ty))	—	паго́ніш (pahóniš)
3rd singular (ён ‎(jón)/яна́ ‎(janá)/яно́ ‎(janó))	—	паго́ніць (pahónicʹ)
1st plural (мы ‎(my))	—	паго́нім (pahónim)
2nd plural (вы ‎(vy))	—	паго́ніце (pahónicje)
3rd plural (яны́ ‎(janý))	—	паго́няць (pahónjacʹ)
imperative	singular	plural
	пагані́ (pahaní)	пагані́це (pahanícje)
past tense	singular	plural (мы ‎(my), вы ‎(vy), яны́ ‎(janý))
masculine (я ‎(ja), ты ‎(ty), ён ‎(jón))	пагна́ў (pahnáŭ)	пагна́лі (pahnáli)
feminine (я ‎(ja), ты ‎(ty), яна́ ‎(janá))	пагна́ла (pahnála)
neuter (яно́ ‎(janó))	пагна́ла (pahnála)

Пагнаць and гнаць ‎(hnacʹ) are in the class of Belarusian concrete verbs. Their counterparts, паганя́ць ‎(pahanjácʹ) and ганя́ць ‎(hanjácʹ), are abstract verbs.