Definify.com

Definition 2024

паскара́ць • ‎(paskarácʹ) ‎(imperfective, perfective паско́рыць)

Conjugation of паскараць

imperfective aspect
infinitive	паскара́ць (paskarácʹ)
adverbial	present tense	past tense
	паскара́ючы (paskarájučy)	—
	present tense	future tense
1st singular (я ‎(ja))	паскара́ю (paskaráju)	бу́ду паскара́ць (búdu paskarácʹ)
2nd singular (ты ‎(ty))	паскара́еш (paskaráješ)	бу́дзеш паскара́ць (búdzješ paskarácʹ)
3rd singular (ён ‎(jón)/яна́ ‎(janá)/яно́ ‎(janó))	паскара́е (paskaráje)	бу́дзе паскара́ць (búdzje paskarácʹ)
1st plural (мы ‎(my))	паскара́ем (paskarájem)	бу́дзем паскара́ць (búdzjem paskarácʹ)
2nd plural (вы ‎(vy))	паскара́еце (paskarájecje)	бу́дзеце паскара́ць (búdzjecje paskarácʹ)
3rd plural (яны́ ‎(janý))	паскара́юць (paskarájucʹ)	бу́дуць паскара́ць (búducʹ paskarácʹ)
imperative	singular	plural
	паскара́й (paskaráj)	паскара́йце (paskarájcje)
past tense	singular	plural (мы ‎(my), вы ‎(vy), яны́ ‎(janý))
masculine (я ‎(ja), ты ‎(ty), ён ‎(jón))	паскара́ў (paskaráŭ)	паскара́лі (paskaráli)
feminine (я ‎(ja), ты ‎(ty), яна́ ‎(janá))	паскара́ла (paskarála)
neuter (яно́ ‎(janó))	паскара́ла (paskarála)