Definify.com
Definition 2024
разочарува
разочарува
Macedonian
Verb
разочарува • (razočaruva) impf
- (transitive) to disappoint
Conjugation
Conjugation of разочарува (imperfective, present in -а)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | разочарувал | — | adjectival partc. | разочаруван |
| feminine | разочарувала | — | adverbial partc. | разочарувајќи |
| neuter | разочарувало | — | verbal noun | разочарување |
| plural | разочарувале | — | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | разочарувам | разочарував | — | — |
| 2nd singular | разочаруваш | разочаруваше | — | разочарувај |
| 3rd singular | разочарува | разочаруваше | — | — |
| 1st plural | разочаруваме | разочарувавме | — | — |
| 2nd plural | разочарувате | разочарувавте | — | разочарувајте |
| 3rd plural | разочаруваат | разочаруваа | — | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум разочарувал | present of сум + imperfect л-participle | ||
| pluperfect | бев разочарувал | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
| future | ќе разочарувам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе разочарував | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум разочарувал | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би разочарувал | би + imperfect л-participle | ||