Definify.com

Definition 2024

рэ́заць • ‎(rézacʹ) ‎(imperfective)

Conjugation of рэзаць

imperfective aspect
infinitive	рэ́заць (rézacʹ)
adverbial	present tense	past tense
	рэ́жучы (réžučy)	—
	present tense	future tense
1st singular (я ‎(ja))	рэ́жу (réžu)	бу́ду рэ́заць (búdu rézacʹ)
2nd singular (ты ‎(ty))	рэ́жаш (réžaš)	бу́дзеш рэ́заць (búdzješ rézacʹ)
3rd singular (ён ‎(jón)/яна́ ‎(janá)/яно́ ‎(janó))	рэ́жа (réža)	бу́дзе рэ́заць (búdzje rézacʹ)
1st plural (мы ‎(my))	рэ́жам (réžam)	бу́дзем рэ́заць (búdzjem rézacʹ)
2nd plural (вы ‎(vy))	рэ́жаце (réžacje)	бу́дзеце рэ́заць (búdzjecje rézacʹ)
3rd plural (яны́ ‎(janý))	рэ́жуць (réžucʹ)	бу́дуць рэ́заць (búducʹ rézacʹ)
imperative	singular	plural
	рэж (rež)	рэ́жце (réžcje)
past tense	singular	plural (мы ‎(my), вы ‎(vy), яны́ ‎(janý))
masculine (я ‎(ja), ты ‎(ty), ён ‎(jón))	рэ́заў (rézaŭ)	рэ́залі (rézali)
feminine (я ‎(ja), ты ‎(ty), яна́ ‎(janá))	рэ́зала (rézala)
neuter (яно́ ‎(janó))	рэ́зала (rézala)