Definify.com
Definition 2024
самотник
самотник
Macedonian
Noun
самотник • (samotnik) m
Inflection
Declension of самотник
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | самотник | самотници |
| definite unspecified | самотникот | самотниците |
| definite proximal | самотников | самотнициве |
| definite distal | самотникон | самотницине |
| vocative | самотнику | самотници |
| count form | — | самотника |
Serbo-Croatian
Etymology
From са̑м.
Pronunciation
- IPA(key): /sâmotniːk/
- Hyphenation: са‧мот‧ник
Noun
са̏мотнӣк m (Latin spelling sȁmotnīk)
Declension
Declension of самотник
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | са̏мотнӣк | са̏мотнӣци |
| genitive | самотника | самотника |
| dative | самотнику | самотницима |
| accusative | самотника | самотнике |
| vocative | са̏мотнӣче | самотници |
| locative | самотнику | самотницима |
| instrumental | самотником | самотницима |
References
- “самотник” in Hrvatski jezični portal