Definify.com
Definition 2025
словник
словник
Russian
Noun
сло́вник • (slóvnik) m inan (genitive сло́вника, nominative plural сло́вники, genitive plural сло́вников)
Declension
Declension of сло́вник (inan masc-form velar-stem accent-a)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | сло́вник slóvnik |
сло́вники slóvniki |
| genitive | сло́вника slóvnika |
сло́вников slóvnikov |
| dative | сло́внику slóvniku |
сло́вникам slóvnikam |
| accusative | сло́вник slóvnik |
сло́вники slóvniki |
| instrumental | сло́вником slóvnikom |
сло́вниками slóvnikami |
| prepositional | сло́внике slóvnike |
сло́вниках slóvnikax |
Related terms
- слова́рь (slovárʹ)
Serbo-Croatian
Noun
сло̑внӣк m (Latin spelling slȏvnīk)
- (archaic) dictionary
Declension
Declension of словник
Ukrainian
Pronunciation
Noun
словни́к • (slovnýk) m inan (genitive словника́, nominative plural словники́)
Declension
Declension of словни́к
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | словни́к slovnýk |
словники́ slovnyký |
| genitive | словника́ slovnyká |
словникі́в slovnykív |
| dative | словнику́, словнико́ві slovnykú, slovnykóvi |
словника́м slovnykám |
| accusative | словни́к slovnýk |
словники́ slovnyký |
| instrumental | словнико́м slovnykóm |
словника́ми slovnykámy |
| locative | словнику́ slovnykú |
словника́х slovnykáx |
| vocative | словнику́ slovnykú |
словники́ slovnyký |
References
- Bilodid I. K., editor (1970–1980), “словник”, in Slovnyk ukrajinsʹkoji movy, Kiev: Naukova Dumka