Macedonian
Noun
хир • (hir) m
- (nonstandard) whim, caprice
Inflection
Declension of хир
| |
singular |
plural |
| indefinite |
хир
|
хирови
|
| definite unspecified |
хирот
|
хировите
|
| definite proximal |
хиров
|
хировиве
|
| definite distal |
хирон
|
хировине
|
| vocative |
хиру
|
хирови
|
| count form |
—
|
хира
|
Serbo-Croatian
Pronunciation
Noun
хи̑р m (Latin spelling hȋr)
- whim, caprice
Declension
Declension of хир
| |
singular |
plural |
| nominative
|
хи̑р
|
хи́рови
|
| genitive
|
хира
|
хирова
|
| dative
|
хиру
|
хировима
|
| accusative
|
хир
|
хирове
|
| vocative
|
хире
|
хирови
|
| locative
|
хиру
|
хировима
|
| instrumental
|
хиром
|
хировима
|