Definify.com

Definition 2024

վրա • ‎(vra)

on, upon, over
Գիրքը սեղանի վրա է։‎ ― Girkʿə sełani vra ē. ― The book is on the table.

	singular	plural
nominative	վրա ‎(vra)	վրաներ ‎(vraner)
dative	վրայի ‎(vrayi)	վրաների ‎(vraneri)
ablative	վրայից ‎(vrayicʿ)	վրաներից ‎(vranericʿ)
instrumental	վրայով ‎(vrayov)	վրաներով ‎(vranerov)
locative	վրայում ‎(vrayum)	վրաներում ‎(vranerum)
	definite forms
nominative	վրան ‎(vran)	վրաները/վրաներն ‎(vranerə/vranern)
dative	վրային ‎(vrayin)	վրաներին ‎(vranerin)
	1^st person possessive forms (my)
nominative	վրաս ‎(vras)	վրաներս ‎(vraners)
dative	վրայիս ‎(vrayis)	վրաներիս ‎(vraneris)
ablative	վրայիցս ‎(vrayicʿs)	վրաներիցս ‎(vranericʿs)
instrumental	վրայովս ‎(vrayovs)	վրաներովս ‎(vranerovs)
locative	վրայումս ‎(vrayums)	վրաներումս ‎(vranerums)
	2^nd person possessive forms (your)
nominative	վրադ ‎(vrad)	վրաներդ ‎(vranerd)
dative	վրայիդ ‎(vrayid)	վրաներիդ ‎(vranerid)
ablative	վրայիցդ ‎(vrayicʿd)	վրաներիցդ ‎(vranericʿd)
instrumental	վրայովդ ‎(vrayovd)	վրաներովդ ‎(vranerovd)
locative	վրայումդ ‎(vrayumd)	վրաներումդ ‎(vranerumd)