Definify.com
Definition 2025
إحباط
إحباط
Arabic
Noun
إِحْبَاط • (ʾiḥbāṭ) m
- verbal noun of أَحْبَطَ (ʾaḥbaṭa) (form IV)
- frustration
Declension
Declension of noun إِحْبَاط (ʾiḥbāṭ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | إِحْبَاط ʾiḥbāṭ |
الْإِحْبَاط al-ʾiḥbāṭ |
إِحْبَاط ʾiḥbāṭ |
| Nominative | إِحْبَاطٌ ʾiḥbāṭun |
الْإِحْبَاطُ al-ʾiḥbāṭu |
إِحْبَاطُ ʾiḥbāṭu |
| Accusative | إِحْبَاطًا ʾiḥbāṭan |
الْإِحْبَاطَ al-ʾiḥbāṭa |
إِحْبَاطَ ʾiḥbāṭa |
| Genitive | إِحْبَاطٍ ʾiḥbāṭin |
الْإِحْبَاطِ al-ʾiḥbāṭi |
إِحْبَاطِ ʾiḥbāṭi |