Definify.com
Definition 2025
إقرار
إقرار
Arabic
Noun
إِقْرَار • (ʾiqrār) m
- verbal noun of أَقَرَّ (ʾaqarra) (form IV)
- endorsement
- sanction
- authorization
- confirmation, affirmation
- confession
- acknowledgement of a duty or debt
- bond
Declension
Declension of noun إِقْرَار (ʾiqrār)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | إِقْرَار ʾiqrār |
الْإِقْرَار al-ʾiqrār |
إِقْرَار ʾiqrār |
| Nominative | إِقْرَارٌ ʾiqrārun |
الْإِقْرَارُ al-ʾiqrāru |
إِقْرَارُ ʾiqrāru |
| Accusative | إِقْرَارًا ʾiqrāran |
الْإِقْرَارَ al-ʾiqrāra |
إِقْرَارَ ʾiqrāra |
| Genitive | إِقْرَارٍ ʾiqrārin |
الْإِقْرَارِ al-ʾiqrāri |
إِقْرَارِ ʾiqrāri |
Descendants
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “إقرار”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen