Definify.com
Definition 2025
بطء
بطء
Arabic
Noun
بُطْء • (buṭʾ) m
Declension
Declension of noun بُطْء (buṭʾ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | بُطْء buṭʾ |
الْبُطْء al-buṭʾ |
بُطْء buṭʾ |
| Nominative | بُطْءٌ buṭʾun |
الْبُطْءُ al-buṭʾu |
بُطْءُ buṭʾu |
| Accusative | بُطْءًا buṭʾan |
الْبُطْءَ al-buṭʾa |
بُطْءَ buṭʾa |
| Genitive | بُطْءٍ buṭʾin |
الْبُطْءِ al-buṭʾi |
بُطْءِ buṭʾi |
References
- “بطء” in Edward William Lane (1863), Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate