Definify.com
Definition 2025
تحفيظ
تحفيظ
Arabic
Noun
تَحْفِيظ • (taḥfīẓ) m
- verbal noun of حَفَّظَ (ḥaffaẓa) (form II)
Declension
Declension of noun تَحْفِيظ (taḥfīẓ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | تَحْفِيظ taḥfīẓ |
التَّحْفِيظ at-taḥfīẓ |
تَحْفِيظ taḥfīẓ |
| Nominative | تَحْفِيظٌ taḥfīẓun |
التَّحْفِيظُ at-taḥfīẓu |
تَحْفِيظُ taḥfīẓu |
| Accusative | تَحْفِيظًا taḥfīẓan |
التَّحْفِيظَ at-taḥfīẓa |
تَحْفِيظَ taḥfīẓa |
| Genitive | تَحْفِيظٍ taḥfīẓin |
التَّحْفِيظِ at-taḥfīẓi |
تَحْفِيظِ taḥfīẓi |